Love,
Link :- http://aakashjoshi2620.blogspot.in/2012/10/poem-galat.html
Poem : GALAT
There is a clock ticking here, with every step I take I hear
There are the dreams coming near, with every step I take I hear
The cries of fear i hear, will soon disappear,
Are you the one, who’s dear,
For whom I’ve been waiting year after year,
The glass of wine is full of beer,
Please empty it as I hear,
There is a clock ticking here, with every step I take I hear
इन्तेज़ार की तो बात ही निराली हे, अब क्या सुनाये हम आपको,
जेसे नशीला रखा कोई जाम , अब क्या पिलाये हम आपको |
ना जाने क्यों, लोग मिलने को बावरे हुवे फिरते हैं,
मिलके तो आखिर बिछड ही जाना हे सबको |
बस एक इन्तेज़ार ही तो हे , जो कभी बिछड़ता नहीं जिंदगी से,
मंजिलें तो मिलनी ही हे, बशर्ते आप रस्ते काटिए तो जिंदा-दिली से.. ||
બગડવું કોને કેહવાય હજી તમે ક્યાં ખબર છે,
હસવું કોને કેહવાય હજી તને ક્યાં ખબર છે,
ભાગવા દુપટ્ટા પાચળ ભાગનારા,
મર્મ કેસરી કોને કેહવાય હજી તને ક્યાં ખબર છે..
સુખનો દરિયો જોઈ, મન-ઓ-મન તું મલકાય,
હાય, દુખના દહ્ડા આવે જો, જીવ તારો કપાય,
જોઈ બીજા ની ડૂબતી નાવડી, તું ઘણું હરખાય,
ગેહરાઈ કોને કેહવાય હજી તને ક્યાં ખબર છે..
તારા તો માથા એ કાળા,
ને તારા લખેલા અક્ષરો એ કાળા,
મધરાત્રી એ જ્હુમતી તાવએફ ના ચરિત્ર પર ટીપ્પણી કરનારા,
લાચારી કોને કેહવાય હજી તને ક્યાં ખબર છે..
દુનિયા ના ઘોંઘાટ માં અવાજ રે તારો દબાય,
પરંતુ ઘરની સ્ત્રી ઓ પર તારો પુરુષાર્થ ૧૦૦% દેખાય,
પોતાને ભાયડો સમજવાની ગલાત્ફેમી માં જીવનારા ,
જીવનસાથી કોને કેહવાય હજી તને ક્યાં ખબર છે..
ડંફાસ હક્વામાં તો તને પેહલો નંબર લીધો,
ડાહપણ નો રેલો તે આખા સમાજ ને દીધો,
થાય કોપાયમાન એ દંભી મોઢા જો,
ઝમીર વેચી, તેની હવસ સંતોષનારા,
બગડવું કોને કેહવાય હજી તને ક્યાં ખબર છે,
હસવું કોને કેહવાય હજી તને ક્યાં ખબર છે..
नन्हे कदम लेकर आये थे हम, किलकारियों का शोर लेकर आये थे हम,
अनजानापन, मासूमियत, और खुदा का नूर लेकर आये थे हम |
देखा यहाँ तो हर पल हे बदलता मौसम ,बांटी थोड़ी खुशियाँ , पिए थोड़े गम
ये तो हे ज़रूर किसीकी दुवाओं का दम , वीरानियों के मंज़र में मिले आप और हम |
मलाल तो बस इसी बात का रह गया , की जी भरकर आपको बतिया भी न सके हम ,
ये सैलाब जो उमडा था रूह में , उसे दिल-ओ-जान से बहा भी न सके हम |
यू तो अपने सीने में लिए फिरते हे प्यार का दरिया ,
बावजूद इसके आपकी की प्यास भी बुझा न सके हम |
प्यास के तो किया कहने हे , उसकी तो अपनी ही एक कशिश हे ,
आपके चले जाने की , अब हमे न कोई रंजिश हे ,
लेकिन मर-जायेंगे मिट-जायेंगे अगर आपकी यादे-ए-आशियाँ में एक घरौंदा भी बना न सके हम |
अब तो हुवा हे ये मंज़र , बड़े हो गए हे पैर ,
और छोटी हो गई हे चद्दर ,
या खुदा यकीं नहीं आता ,
नन्हे कदम लेकर आये थे हम, किलकारियों का शोर लेकर आये थे हम ||
ये केसी कशिश थी तुम्हारी, छोड़ गई एक कसक दिल में,
रूह में कर गई एक छेद, जो ना भरे, ना गड़े,
बस धसता चला जाय अंदर, जेसे बिखरा कोई शीशा गिरे आवारा,
काले बदल का अक्स आवारा , उडती फिजा का शोर आवारा,
एक उड़ता परिंदा भी उड़े आवारा, मन पे ना चले कोई जोर आवारा ||
-Maverick